Vrijdag 17 oktober hebben we een prachtige najaars-nordicwandeling gemaakt in de omgeving van Doorn. We waren met ons vijftienen, inclusief Harrie die een prachtige tocht voor ons had bedacht. Om 10 uur vertrokken we. Harrie legde welke route we zouden lopen. Een stuk van 8 kilometer, daarna een koffie-met-appeltaartpauze en vervolgens nog een stuk van zes kilometer. Desgevraagd wilde ik wel een verslag schrijven. Ik heb me ervan afgemaakt want ik wilde wel eens zien wat AI ervan zou maken. De korte beschrijving van Harrie heb ik in Chatgpt ingevoerd met het verzoek er een stuk van 300 woorden van te maken en zie hier het resultaat:
“Onze wandeling begon bij het Doornse Gat, een geliefd startpunt midden in de natuur. Het was nog vroeg, de lucht fris en het bos geurig van dennen en vochtige bladeren. We volgden een rustig pad dat ons langs de rand van het bos voerde, in de richting van camping De Bonte Vlucht. Het pad slingerde door hoge dennen en open stukken waar het zonlicht speels door de bomen viel. We liepen in een ruime boog om de camping heen, waardoor het gevoel van stilte en ruimte bleef.
Daarna vervolgden we de route richting het terrein van het AZC De Hoogstraat, dat vroeger dienst deed als revalidatiecentrum. De omgeving ademt nog steeds de sfeer van rust en herstel, met brede lanen en statige bomen die de geschiedenis van de plek weerspiegelen. Vanaf daar trokken we verder naar Darthuizen, over een brede zandweg die zich rustig tussen akkers en bosranden uitstrekt. De stilte werd alleen doorbroken door het zachte knarsen van zand onder onze schoenen.
Bij Het Wapen van Sandenburg wachtte een welverdiende pauze. Op het terras genoten we van geurige koffie en een royale punt appeltaart – een echt hoogtepunt van de tocht. Daarna volgden we een prachtige route richting Doorn, waar het landschap geleidelijk veranderde. De paden werden smaller en het terrein begon te golven, met lichte stijgingen en dalingen die het wandelen net wat pittiger maakten.
De terugweg naar het Doornse Gat bracht ons opnieuw door gevarieerd bos, waar zon en schaduw elkaar afwisselden. Rond 13.45 uur bereikten we het startpunt weer, voldaan en tevreden. Het was een afwisselende wandeling vol natuur, rust en een vleugje geschiedenis – precies zoals een dag in de Utrechtse Heuvelrug bedoeld is.”
Nou, wat kan ik daar nog aan toevoegen behalve alle lof voor Harrie die dit weer fantastisch georganiseerd heeft! Zo poëtisch had ik het zelf niet kunnen bedenken, zoals het zachte knarsen van het zand onder onze voeten 🙂 . Ik ben benieuwd of jullie kunnen zien wat Harries woorden waren en wat Chaptgpt erbij heeft verzonnen.
Wat Chatgpt niet kon weten is dat het herfst was, met een loodgrijze lucht, dat de koffie met appeltaart dus binnen is genuttigd en niet op het terras, en dat we onderweg prachtige paddenstoelen hebben gezien, getuige de foto’s.
Jacomine Nortier
